طلبه عاشق شعر

هست همه اندوه من از ظلم و ستم

شِکوه‌هایم همه پر پر شده درباغ ستم

به کجا بروم به که گویم  سخنم

چاره ظلم کجا چاره کنم

ز باغ اندیشه‌ام واژه واژه شکوفه می‌روید

ز ناگفته‌هایم خوشه خوشه قصه می‌گوید

شهید سرو خرامان

روسفید

نشسته ننگش

تا ابد بر دامان

قاتل پلید

شعر می گویم

با واژه‌های نپخته

ز پشت پنجره چشمم

تا برسد دستم

به ضریح قلب سوخته

رباب مادر شهید

سرباز کوچک رشید

به میدان فرستاد

با تیر سه شعبه شد شهید