همه اعضا در کربلا جمع بود  

                 از همه بالاتر سر بود

           برای جانبازی حسین     

                      گریان تر از همه اصغر بود

        دست بزرگتر از صورت دختر      

                    عباس بی دست و بی سر بود

                همسری چون رباب غمگین     

                    یک عمر در حسرت شه بی سر بود

 زینب خمیده کمرش       

                       از غصه علی اکبر بود

                 گریه های رقیه در خرابه         

                تنهایی مشغول دفن دختر بود

سجاد بر روی شتر بی جهاز          

                 عمه در اسارت خنجر  بود

سر بابا بالاتر از همه            

                         نشانه کوثر   بود

خورشید تاریک به رنگ خون        

              زیر هر سنگ چشمه خون تر بود

از غم ماتم حسین                  

              سر قدسیان همه بر زانوی غم بود

آب فرات پر ز اشک آسمان        

                 مهریه زهرا بر اهلش قطع بود

آبی که خدا برای هستی حسین        

                 هدیه به اهل عالم کرده بود

به امید گوشه چشمی        

                  منتظر صله  شفاعت محشر بود

#عاشق_شعر