کربلا در غم و فریاد بود  

          جان و جهان بی تاب بود

سرتشنه لب آفتاب   

                         در دشت، زیر مهتاب بود

بدن شهیدان کربلا    

                      به حرمت حسین، خفته در خاک بود

سر یاران جدا، بعد از شهادت   

           اما سر حسین در حال مناجات بود

بوسه گاه رسول خدا   

                     زیر سم اسبان، مطاع بود

کمی دورتر از قتلگاه     

                  بدن بی سر و دست عباس بود.

(فلک زده) نالان و گریان    

             درپی حب حسین زمان بود