
پنجره
کاش پشت این پنجره ها
یک خودی بود از جنس فروغ
تا بگیرد آه از تنگ دلم
کاش پشت این پنجره ها
قاصدی بود ازجنس زمان
تاکندحبس فرصت زندگی را
کاش پشت این پنجره ها
دوستی بود از جنس طلا
تا بیاراید دستهایم را تا عرش
کاش پشت این پنجره ها
یک خودی بود از جنس فروغ
تابزند سنگی به دل غفلت زذه ام
و بمیرد با من تا به غروب
که ببارم با طلوع یک عشق
در سحر گاه ظهور
فاطمه حسینی
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط نرجس خاتون محمدي در 1395/04/03 ساعت 10:07:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1395/04/03 @ 02:24:01 ب.ظ
پشتیبانی کوثر بلاگ [عضو]
با سلام و احترام
«کاش پشت این پنجره ها
یک خودی بود از جنس فروغ»
موفق باشید.