طلبه عاشق شعر

دادی مرا پناه چه خوش روزگار بود

آن دم که بی قرار تو شد بی قرارتر

آقا چگونه از کرمت چشم برکشم
من با زیارتت شده‌ام خوش تبارتر

هر لحظه‌ای سلام من از قلب پر ز عشق
گردد به گرد صحن شما اشکبار تر

#عاشق_شعر

انتظار تو مرا دیوانه کرد
عاشقی حیران و چون پروانه کرد

سوختم در آتشی از انتظار
این دلم را جغد هر ویرانه کرد

کی تو می‌آیی که باشم در طواف
اشتیاقت قلب من را لانه کرد

بس که گفتم ذکر تو در هر زمان
عشق سبزت سبحه‌ای صد دانه کرد

مست رویای تو بودم کو به کو
عاقبت معتاد در میخانه کرد

#عاشق_شعر

آتش زده غم‌های علی در دل چاه
ماه از غم زخمی شدنش گشته سیاه

می‌سوزد و ناله می‌کند شیعه ز دل
چشمان یتیمان شده چون سیل براه

#عاشق_شعر

ای خدای بندگان روسیاه
ابر رحمت بر سر من شد پناه

من چه بد هستم ندیدم مهر تو
باز هم من کرده‌ام جرم و گناه

من علیه خود شهادت می‌دهم
باد نفسم می‌برد من را چو کاه

بنده‌ام، وقتی فراری می‌شوم
جز به آغوشت ندارم جایگاه

من پشیمانم به قربانت شوم
منتظر هستم کنی بر من نگاه

از تو بخشش با کرم خواهم خدا
من که می‌دانم که عمرم شد تباه

در شبی چون قدر دستم را بگیر
جز تو در هستی ندارم من گواه

ای خدا افتاده‌ام در چاه نفس
در بیاور بنده را از قعر چاه

#عاشق_شعر

حق داده به ما مژده ماه رمضان
با فرصت آغوش و پناه رمضان

تا ناز کند بنده، کشد ناز خدا
تا پاک کند دل سر راه رمضان

#عاشق_شعر