طلبه عاشق شعر

مرا کردی تو با عشقت نشانه
مرا دادی تو عشقی بی بهانه
اگر عشقت نباشد در وجودم
کشد از این دلم آتش زبانه

 تو با پرواز خود گشتی ستاره

شدی در آسمان چون ماه پاره

به دل‌ها گشته‌ای چون نور امید

تو ققنوسی بمانی در هزاره

#عاشق_شعر

از آنروزی که رفتی سوی الله
شدی پروانه، شب در کوی الله
تو نصری هر کجا باشی من الله
ابر مردی تو چون بازوی الله

#عاشق_شعر

خوشا روزی که باشم در حضورت
ببینم جشن ایام ظهورت
سرایم یک غزل در محضرت تا
بنوشم می شوم مست از عبورت

#عاشق_شعر

خوشا روزی رواقت باورم شد
ضریحت قلب من چون دلبرم شد
همان جایی که در روز الستم
تو را دیدم امامی رهبرم شد

#عاشق_شعر