(اقتباس از سوره مبارکه شمس)

قسم به خورشید

به خورشید و گسترش نور آن سوگند

به ماه در آن هنگام که بعد از آن آید

به روزکه روشن  صفحه زمین سازد

به شب که صفحه زمین را بپوشاند

قسم به آسمان و کسی که آنرا بنا کرده

قسم به ارض و آنکه آن را گسترانیده

به نفس آدمی و آنکه آن را منظم کرد

سپس فجور و تقوا به او معـرف کـرد

رستگار شد آنکه نفس خود را مبرا ساخت

نومید شد آنکه نفس خود را مخلا ساخت

ثمود بود که طغیان و سر کشی کردند

و تکذیب آن صالح نبی کـردنـد

و آندم که اشقی ترینشان بـرخاست

و صالح از آنان فقط همین را خواست

که با آبشخورش آن ناقه را

راحت گذارید و تنها ، شما

ولی آن گروه تکذیب او کردند

همان ناقه را ساقط از وجود کردند

از این باب پروردگار عالم پناه

به تاوان این اشتباه و گناه

بکوبیدشان درهم و خوار کرد

زمین هایشان را  همه صاف کرد

ولیکن بدان تو که پروردگار

ندارد هراسی زفرجام کار

مهجده انتظاری