طلبه عاشق شعر

خاکیم و خاک پای تو یا مرتضی علی
جانم فدای عشق تو ای بهترین ولی

ما را خدا به نور علی داده حرمتی
دل را به حق عشق علی داده رحمتی

در هر دلی که عشق تو ریشه زند در آن
خوشبو شود به عطر تو آن دل به هر زمان

افلاک عاشقی کند از عدل و داد تو
هر بند دل زند هوسی از جهاد تو

#عاشق_شعر

لبخند خدا را لب هر غنچه کند باز
تا بلبل قمری بزند چهچه با ساز
گلها به قیامی و قنوتی بزند پر
در سجده‌ی شکرش بکند هی به خدا ناز

#عاشق_شعر

در انتظار طلوعت دلم کویر شد
به اشتیاق نگاهت گلم چه پیر شد
غروب را به طلوعت کنم پر از فروغ
چه وقت آمدنت این زمانه دیر شد
#عاشق_شعر

رفتی و از غصه مرا بی تاب کردی
با رعد در باران دلم را آب کردی

با بال خدمت پر زدی همچون ملائک
بودی تو چون از ابتدا همراه و سالک

شب تا سحر من گریه کردم از فراقت
بودی تو چون پروانه عاشق با صداقت

وقتی هوا ابری شود چشمم شود تر
از غم برایت دل زند بر جان بر سر

آن شب برایت تا سحر در دل دعا بود
بغضم شکست از غم چنان اشکم رها بود

 با ماه و انجمن می زدی هرشب تفعل
گفتی خدا، خواندی دعا کردی توسل

امت شدند از دوریت در غم مچاله
چشمان ما شد خونِ همچون در پیاله

 با رفتنت گشته چراغم روز و شب تار
مسئول دولت با وزیرش گشته بی عار

#عاشق_شعر

با نگاهت می‌دهی من را جواب
در بهشتت می‌شوم بی‌اضطراب

دل کبوتر می‌شود در باب حر
می‌دهی بی قید شرطی بی‌حساب

می‌شوم مست از غبار آن حریم
می زند لبخند شادی آفتاب

می پرم تا ارتفاعی با دعا
تا به بندم آن دخیلم را به باب

می‌شوم سیراب عطرت در حرم
اشک چشمم می‌شود همچون گلاب

#عاشق_شعر