طلبه عاشق شعر

تو باران خشکی روی دشتی

مرا با این نباریدن توکشتی

زهر ابری که پرسیدم من از تو

به من گفتند و با اردیبهشتی

#عاشق_شعر

باریدن برف است و زمستان شده هر ماه

از بهر همین آمده تا پر بکند چاه

#عاشق-شعر

تو چون فواره‌ای در حال مرگی

سرافکنده خجل چون بید مجنون

#عاشق_شعر

وقتی که تو باشی همه جا فصل بهار است

گلها به چمن سرزده هم چون رخ یار است

#عاشق_شعر

خورشید زند سر به درختان به پگاهی

با چشمک خود بر گل و سنبل به نگاهی

تا فیض برد از رخ گل‌ها به گلستان

تا لاله دمد عشق کند گاه به گاهی

#عاشق_شعر