زمین نخورده علَم
زمین نخورده علَم ، بعد تو علم باقی‌ست
ستون خیمه نیفتاده این حرم باقی‌ست
جوان جوان پر از عاشق پر از تب و تابیم
بدون عشقِ علی ما دمی نمی‌خوابیم
خراب بادۀ عشقیم و یک‌به‌یک مستیم
همیشه پای همین بیرق و علم هستیم
شبیه حضرت زینب دلاور و شیریم
و انتقام تو را از یزید می‌گیریم
گمان مکن که اگر رفته‌ای علی تنهاست
نگاه‌بان درِ این حرم خود زهراست
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط نرجس خاتون محمدي در 1401/05/16 ساعت 10:58:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید