باز ایام محنت می رسد

ماه اشک و ماه ماتم می رسد

باز یاران سینه هارا می درند

دستهارا سوی سینه می برند

اربعین شد، انس و جن و عاشقان

خاک پاک کربلا و آسمان

اشک و خون از دیده جاری می کنند

بر حسینت سوگواری می کنند

ای حسینا! محرم پیر وجوان

ای شهید! کربلا تشنه لبان

زینبت بین خاک بر سر می کند

چون کبوتر بال پرپر می کند

نیزه ها حلقوم اکبر می برد

تیر ها جان اصغر می خرد

خاک پاک کربلا پر خون شده

جامه های عاشقان گلگون شده

این حسین است سر شده از تن جدا

نیزه ای بر سر نهادند ای خدا

لعنت و نفرین بر آن دشمنان

آتشی کوبنده باشد بی گمان

هر کسی دارد هوای یا حسین

باز گوید وای «وایا »یا حسین

رقیه رقمی