شِکوه هایم
هست همه اندوه من از ظلم و ستم
شِکوههایم همه پر پر شده درباغ ستم
به کجا بروم به که گویم سخنم
چاره ظلم کجا چاره کنم
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط نرجس خاتون محمدي در 1399/12/10 ساعت 03:25:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید